
Dit merkwaardige pronkstuk verbeeldt in tien taferelen het leven en de marteldood door onthoofding van de Spaanse heilige Columba. Zij leefde in de derde eeuw en werd later aangeroepen tegen oogziekten en om regen af te smeken. Het zestiende-eeuwse houten en gepolychromeerde retabel, vermoedelijk uit een Kortrijks atelier, stond oorspronkelijk in de (inmiddels afgebroken) Sint-Columbakapel, een bedevaartsoord dat tegen de kerk was aangebouwd. In de jaren 1980 restaureerde het Koninklijk Instituut voor Kunstpatrimonium in Brussel het retabel.
Dit is in Vlaanderen de enige kerk die aan Columba is gewijd. De oorspronkelijke romaanse kerk werd eerst laatgotisch omgebouwd, en eind achttiende eeuw is ze door de befaamde bouwmeester Laurent-Benoît Dewez classicistisch verbouwd. De eenvoudige driebeukige hallenkerk met haar achthoekige, spitse vieringtoren raakte tijdens de twee wereldoorlogen beschadigd, maar werd hersteld. Van het oude romaanse bidhuis bleven nog de vieringtoren, de zuidelijke dwarsbeuk en een gedeelte van het koor bewaard.